Belichtingsdriehoek toepassen tijdens het fotograferen
Het bij elkaar komen van de drie belangrijkste begrippen van de fotografie, dat is wat we de belichtingsdriehoek noemen. Deze 3 begrippen : het diafragma, de sluitertijd en de iso-waarden kan je met je eigen creativiteit laten samenwerken. De keuze van de fotograaf om één van deze begrippen uit te lichten is net wat fotografie zo leuk maakt.
Wanneer je een bepaald onderwerp gaat fotograferen, kies je op voorhand wat jouw belangrijkste parameter wordt. Kies je met het diafragma voor scherptediepte om één onderwerp uit te lichten, ga je een snelle sluitertijd instellen omdat je een bewegend voorwerp fotograferen of misschien moet je meteen je iso-waarden aanpassen bij het fotograferen van een avondscene.
Bij de keuze die je maakt voor het fotograferen, zal je merken dat je voornamelijk aan één zijde van de belichtingsdriehoek beland. Die zijde kan je dan combineren met een tweede zijde, die je bij een wijziging van de eerste zijde ongeveer evenveel zal moeten aanpassen. De derde zijde is nog steeds van belang en moet je wellicht aanpassen wanneer je een van de andere zijden wijzigt.
De kunst bestaat erin om de drie zijden zo met elkaar te combineren dat je een perfecte belichting creëert om je foto te maken. Indien de belichting niet helemaal juist is kan je foto onderbelicht of overbelicht worden.
Hoe bepaal je de juiste belichting?
Niet altijd makkelijk om door de zoeker van je fototoestel of de Live View te zien of je wel helemaal de juiste belichting te pakken hebt. Veel fotografen maken daarom meerder foto’s van eenzelfde onderweg maar met toevoeging van meerdere stops zowel meer als minder.
Veel studiofotografen gebruiken daarom een lichtmeter om op voorhand de juiste instellingen te kunnen terugvinden. Natuurfotografen zullen dit minder makkelijk gebruiken. Komen de wolken even voor de zon krijg je meteen een heel ander belichting dan 2 seconden daarvoor. Een stop toevoegen is dan veel makkelijker als al je ander instellingen wijzigen.
Een trucje dat ik vroeger wel eens gebruikt is de fotocamera op ‘automatische stand’ te zetten. Kijk na het nemen van je foto welke instellingen je fotocamera gebruikt heeft. Je camera heeft immers een ingebouwde lichtmeter, waar je vooral in je beginstadium van het fotograferen best wat van kan leren.
Net omdat die lichtmeter het ook wel eens laat afweten is het beter om zelf je instellingen te kunnen kiezen. Automatisch ga je meer en meer op de manuele stand fotograferen en op die manier zal je ook je eigen stijl meer ontwikkelen en je creativiteit zal zeker feest gaan vieren.
Lees hier mijn artikel : Welke soorten belichting bestaan er?
Voorbeelden in de praktijk
Voorbeeld 01 : vlinder fotograferen
Bij deze vlinder zie je duidelijk een verschil tussen de voorgrond en de achtergrond. Hier is gekozen voor een klein diafragma waard waardoor de voorgrond scherp wordt weergegeven en de achtergrond wazig.
Vlinders zitten niet stil, de sluitertijd dient daarom wat hoger gezet te worden, zodat je de vlinder helemaal scherp krijgt.
Je zal bij dit soort foto’s eerder aan de bovenzijde van de belichtingsdriehoek werken. Als je buiten fotografeert kan de Iso-waarden laag laten staan, eventueel de belichting bijsturen met stops toe te voegen.
Voorbeeld 02 : zonsopkomst
Een stilstaand landschap op een vroege winterochtend. Een prachtige rode gloed die weerspiegelt in het water. Zorg dat je op tijd bent op de plaats waar je wil fotograferen, zodat je je statief kan opzetten en van een langere sluitertijd kan genieten.
De sluitertijd is hier je vertrekbasis, combineer het met een groter diafragma zodat je het hele landschap scherp fotografeert.
Je Iso-waarden kan je beter wat hoger leggen, de langere sluitertijd laat dit toe om geen ruis te verkrijgen.
StudioStien.be 